Μια Ωραια Ημερα και μια Οχι Και Τοσο Ωραια Ημερα

Προχθες ηταν μια παρα πολυ ωραια ημερα.
Η μαλλον νυχτα, αλλα αφου εμεις αυτοχαρακτηριζομαστε ως Αστικοι Νυχτοποντικες, (θελει κανεις να κανουμε συγκροτημα μ αυτο το ονομα?), ημερα=νυχτα
Ξεκινησαμε με την πολυαγαπημενη Σια να παρουμε το λεωφορειο, κρυμμενες επιμελως γιατι κοντα στη σταση φωλιαζει ο Σιχαμερος Θαυμαστης της με το Μετακινουμενο Δοντι.
Μπηκαμε στο λεωφορειο οπου τσακωθηκαμε λιγο για το ποια θα κατσει κοντα στο παραθυρο, τελικα υποχωρησα εγω ως αγνο πλασμα που ειμαι(ναι ειμαι, και μονο σε μενα θα μιλανε οι μονοκεροι, χαχα Σια).
Καθως το λεωφορειο κυλουσε τις σταχτιες του ροδες στους σταχτιους δρομους της σταχτιας μας πολης, λεγαμε οτι εχουμε πεθυμησει να δουμε τον πολυαγαπημενο μας Γοητευτικο Κονκορντ και τον φιλτατο Σαμουελ και τι κριμα που ο αδρεφος μου ως ζωον χαλασε το κινητο μου και εχασα τα τηλεφωνα οπου μπορουσαμε να τους βρουμε.
Και μολις καταφθανουμε στην τετιμημενη ναυμαχιπλατεια ποιους αντικρυζουμε??
Τους τετιμημενους προαναφερθεντες φιλους μας.
Μετα τους απαραιτητους ενθουσιωδεις εναγκαλισμους,(με εμενα να αναφωνω "μη με σφιξεις!μη με σφιξεις!" γιατι ο φιλος Κονκορντ ειναι κομματακι χεροδυναμος), αποφασισαμε να ακολουθησουμε το πλανο που ειχαμε για το βραδϋ θα πηγαιναμε να ψαρεψουμε. καθησαμε λοιπον στο γνωστο μας σημειο, ριξαμε τις πετονιες μας και προσπαθησαμε να χαλαρωσουμε..αλι ομως, τα περιδιαβαινοντα πληθης της πλατειας μας εδιωχναν τα ψαρια, και οσο κι αν τους καναμε "ΣΣΣΣΣσσσσσστ!! " δεν ελεγαν να κατεβασουν τον τονο της φωνης των..ετσι εγκαταλειψαμε την προσπαθεια και αρχισαμε ολοι μαζι να παιζουμε ινβιζιμπολ θηατερ, εγω ημανε τραγουδιστρια σε ναητ κλαμπ, ο Κονκορντ μαφιοζος αγαπητικος μου, ο Σαμουελ πελατης που μου την επεφτε και η Σια καθαριστρια-γκομενα μου. Το θεατρικο μας προκαλεσε διαφορα σχολια απο το περιδιαβαινον κοινο και οχι παντα θετικα, αλλα ξερω οτι ο θιασος μας θα αναγνωριστει μετα τον θανατο σας.
Μετα καθως το κρυο ολο και δυναμωνε πηγαμε στα Πολυτεχνεια και το κουνησαμε μαζι με τις καλες μας φιλες, και στας Βιολογικας οπου επισης το κουνησαμε. Μετα πηγαμε σε ενα μερος πολυυυυυ ωραιο που ειχε πολυυυυυ κοσμο που κοιμοντανε και κατι χχμμμμ..τυπους να περιδιαβαινουν..χμμμμ ασκοπως απ εξω. Και μετα εγω πηγα και κοιμηθηκα στο σπιτι ενος φιλου μας( ελα μαμα..θα κοιμηθω στη Νατασσα..) και η Αννα σπιτι της, και ο Κονκορντ σπιτι του και ο Σαμουελ σπιτι του Βασιλη.


Αυτη ηταν η ωραια μερα.

Η Οχι-καιΤοσο-Ωραια-Μερα, ητανε χθες και σημερα μεχρι τωρα, 7 47, γιατι καθησα ολημερις κλεισμενη στο σπιτι να προσεχω τη μαμα μου που ειναι αρρωστη και δεν μπορει να κουνηθει και θα ναι ετσι το λιγοτερο για δυο μηνες ακομα και το γαιδουρι ο αδρεφος μου δεν με βοηθαει καθολου.
Το καλυτερο ομως εγινε σημερα
Που γυρισε ο αδρεφος μου απ την προπονηση με το χερι στο γυψο. Εχει ενα μακρυναρι πραγμα στο χερι του το οποιο δεν τον εμποδιζει να
--βλεπει τηλεοραση με τις ωρες
--παιζει πλεηστεισον
--παιζει κουμπιουτερ
--ξυνει τους ορχεις του,

δηλαδη οτι κανει καθε μερα ετσι κι αλλιως,αλλα τον εμποδιζει να
--με βοηθησει σε οποιαδηποτε δουλεια, που εγω ειμαι η φοιτητρια, εγω εχω τις πιο πολλες ευθυνες στην οικογενεια
--παρει τα ποδια του να παει να ψωνισει
--γραψει οτιδηποτε οποτε θα πρεπει να μου υπαγοτευει και να τα γραφω εγω

Δηλαδη τωρα εγω εχω δυο(2) ατομα να φροντιζω, και φυσικα εχω και το αλλο, το πενταχρονο(5χρονο) που εχω για μανα, καθε φορα που ακουει "παω σε πορεια/συνελευση/καταληψη" αρχιζει να ψευτοκλαει και να με παρακαλαει να μην παω γιατι ΞΕΡΕΙ οτι δεν μπορω να της χαλασω χατηρι.

Αυτα τα ωραια
Σε λιγο θα ερθει η Σια απο δω (ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ) (βασικα οχι αλλα μια εκφραση ειναι), και ελπιζω να γελασει λιγο το πικραμενο μου χειλακι, που σε λιγο θα φτιαξω μια φωλια κοντα στις σταχτες και θ αρχισω ν αφηνω τα σταρακια μου δεξα κι αριστερα μπας και γυρισει η τυχη μου