Aπαπαπα

Ωχου κι αμαν αμαν, αρχη του παραμυθιου καλησπερα σας.

Εχω να γραψω, ετσι, περιπου 3,15 χιλιαδες χρονια ποστ, κι ακομα περισσοτερο καιρο εχω να γραψω τα νεα μου, νεα τα οποια δεν θα πολυενδιαφεροσασταν να μαθετε κανονικα, αλλα πως να το κανουμε, διηγουμαι νοστιμα, με μπριο και κεφι, ακριβως οπως μαγειρευω και τα σουτζουκακια(το μυστικο ειναι να βαλεις πρωτα το μπριο και μετα το κεφι, δεν πικριζει ετσι, μπεσα για μπεσα , ειναι μυστικο της γιαγιας μου της Σμυρνιας, απο την οποια και εμαθα τα σουτζουκακια, αν και την γενικοτερη καροτοχαωση την κουβαλαω μαλλον απο την αλλη γιαγια την Πελλοπονησια, της μανας μου τη μανα(της δικια σου, μαλακα), γιατι εχω παρατηρησει οτι σ' ολο το σοι της μανας μου απο τη μερια της μανας της(της γιαγιας μου δηλαδη), τα θηληκα δεν πολυστεκουνε, καλη ωρα, ονομα και μη χωριο.)

Σκεφτομαι να θιξω μερικα καφτα ερωτηματα, σκεφτομαι να δωσω μια συνταγη για μακαρονια γαμω, επισης μια για σουπα, σκεφτομαι να γκρινιαξω λιγο η και να θαψω διακριτικα κανεναν πρωην νυν μελλοντικο γκομενο, σκεφτομαι να σας βαλω και κανα κουιζ, μετα σκεφτομαι, σε ποιον να το βαλω αφου κανεις δεν το διαβαζει πια το μπλογκ, μετα σκεφτομαι , ε, και, τι με νοιαζει εγω γουσταρω να βαζω κουιζ, σκεφτομαι να ανανεωσω επιτελους το μπλογκρολ, επισης σκεφτομαι να μεταφερω τελειως την παραλογοτεχνικη μου δραστηριοτητα στο αλλο μπλογκ κι εδω μονο να σας πρηζω με τετοια ποστ, μετα σκεφτομαι, ποιους να πρηζω, αφου δεν διαβαζει κανεις, μετα ξαναματασκεφτομαι ε, και, ολο και καποιος καημενος μπορει να ξεγελαστει, ειδικα τωρα τελευταια που κυκλοφορει ενας ιος που προσβαλει τα πληκτρολογια κι αυτα απορρυθμιζονται κι εκρινουν εητζ, κι οι ανυποψιαστοι τσατερς κολλανε και μετα χανουν οποιοδηποτε κριτηριο καλου γουστου και αισθητικης και καταληγουν σαν εδω καλη ωρα, ονομα και μη χωριο.

Ε. βασικα δεν θα κανω τιποτα. προς το παρον. αργοτερα ισως.