Saturday, May 17, 2008

Η γιαγια τηγανιζε κεφτεδες

Ο μπαμπας επαιζε ακορντεον
Η γιαγια τηγανιζε κεφτεδες
Και το παιδι τραγουδουσε κι ετρωγε-εναλλαξ

Η μαμα τραγουδουσε σιγα γιατι ντρεποτανε.
Η γιαγια τηγανιζε κεφτεδες.
και το παιδι τραγουδουσε κι ετρωγε-εναλλαξ

Το βατραχακι εβγαζε σαλια κι αναρθες κραυγες
Η γιαγια τηγανιζε κεφτεδες
Και το παιδι τραγουδουσε κι ετρωγε-εναλλαξ.

Τωρα;

Τωρα η γιαγια τηγανιζει κεφτεδες.
Ο μπαμπας παιζει βιολι, με τα εντος του παιδιου του για χορδες.
Η μαμα τραγουδαει σιγα γιατι ντρεπεται, και κλαιει λιγο-γιατι ντρεπεται.
Το βατραχακι γδερνει τα γονατα του και κοιταει απο ψηλα.
Και το παιδι βουλωνει τ'αυτια του με τους κεφτεδες, πασχιζοντας να μην τρελαθει απο τους στριγγους ηχους που βγαζουν τα σωθικα του.

4 comments:

αμμος said...

Ενδιαφέρουσες εικόνες, δυνατό τέλος, το βατραχάκι δεν κατάλαβα τι ρόλο βαρούσε, αλλά έτσι είναι δεν μπορεί να τα καταλαβαίνουμε όλα.
Χαιρετισμούς από το γραφικό ποράστιο του Βύρωνος.

Fight Back said...

ε, ειναι προφανες. το βατραχακι ζει το δραμα οτι δε μπορει να προειδοποιησει για το τι ακολουθει. και μετα ντρεπεται και λυπαται

dinsomniac said...

σια+μεζα μην κοπτετε την πρεζα

keep it up

Ο Ψυχοβγαλτης said...

@Aμμος: Χαιρετισμους και σε εσας απο την γραφικη Ανδρομεδα. Το βατραχακι ειναι προσωπικος συμβολισμος και τα τετχια.

Φαητ Μπακ, σε χριζω επισημο ερμηνευτη του μπλογκ, το οποιο αλλωστε υποστηριζει την ερμηνευτικη πανσημια.

Ντισομνιακ, τα πινω ολα τα πινω ολα χαπια ουισκι και κοκακολα