Βαργεμαι-Η Φιλοσοφικη σχολη μεσα απο τα ματια ενος Τουριστα

Οχι πολυ. Οχι γενικως. Βαργεμαι να πρεπει να προσποιηθω οτι διαβαζω. Πχ τωρα εχω ανοιχτο το σουρρεαλιστικο μανιφεστο του Μπρετον(το πρωτο) και καθε φορα που περναει ο πατερας μου αλλαζω σελιδα και παιρνω το υφος -μη -μου -μιλας-συνομιλω -με -τους -αγγελους- η- φιλολογος.
Η οπως προχθες που καταφερα να πεισω τη γλυκια μανουλα πως ο Μπουκοφσκι συμπεριλαμβανεται στη διδακτεα υλη της σχολης.

Η πριν απο μια βδομαδα που ειχα βαλει τερμα τον Μπορις Βιαν γιατι "κανω μια εργασια για τον Σαρτρ και τον κυκλο του και θα εχω και οπτικοακουστικο υλικο"

Δε φταιω εγω. Φταιει ο κοσμος που με πιστευει. Οπως φταει η η καθηγητρια μεσαιωνικης φιλολογιας που με ανεδειξε στην αριστευσασα τους ετους, οταν κατεφτασα στις εξετασεις με διαβασμα μισης ωρας. (καλα μπορει και μιας)

Ο Ψυχοβγαλτης βλεπει τα θεματα. Στο πρωτο, μπορει να αυτοσχεδιασει επιτυχως. Στο δευτερο ως εκ θαυματος γνωριζει την απαντηση. Στο τριτο ο θεος κι η ψυχη του. Τι κανει λοιπον; Συνθετει ενα δοκιμιο τριων παραγραφων, με εξαιρετικα προσεγμενα τη συνταξη και το λεξιλογιο, με εκφρασεις οπως suis generis και τηρουμενων των αναλογιων, το οποιο σε περιεχομενο λεει κατι σαν "Η ρομαντικη ποιηση εχει δυο χαρακτηριστικα, αφ'ενος μεν οτι ειναι Ρομαντικη, αφ'ετερου δε οτι ειναι Ποιηση" (αθανατε Χρηστιδη)

Βγαινουν τα αποτελεσματα. Το μισο ετος εχει κοπει. Το φυλλο με τους βαθμους παρουσιαζει μια εξαισια ομοιομορφια:

5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
6
5
5
5
5
5
5
6

Δυο η τρια μοναχικα εφταρακια ανθιζουν σαν λελουδια πανω στην πετρα. Μπορειτε να μαντεψετε ποιανου ηταν το ενα.

Ε φταιω εγω που οταν πηγα να δωσω "το θανατο στη νεοελληνικη λογοτεχνεια" εγραψα για τους μοντυ παηθον και το μηνυμα του τραγουδιου "Always look on the bright side of life"?

Δηλαδη νταξει, μην το χεζουμε δεν εγραψα "Μοντυ Παηθον" κι απο κατω τους στιχους, αλλα αφου εκανα μια ψωροεισαγωγη για τον τροπο που αντιμετωπιζε η κοινωνια τον θανατο πριν και μετα το μεσαιωνα, αρχισα τα:
O θανατος μεχρι και το μεσαιωνα ηταν προσωπικη υποθεση. Ο αρρωστος εδινε την τελευταια του παρασταση, περιτριγυρισμενος απο την οικογενεια του, χαιρετωντας τους για τελευταια φορα(you 'll see it's all a show../you must always face the curtain with a bow) σε αντιθεση με την νεοτερη αντιμετωπιση, που θελει τον αρρωστο ουσιαστικα αμετοχο στο θανατο του, ο οποιος εχει γινει υποθεση των συγγενων και των φιλων του, γιαντα γιαντα.

ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ;;;;;;; Αφου παλι ΕΦΤΑ πηρα.

Θα μου πεις, γκρινιαζεις οταν δεν περνας μαθηματα, γκρινιαζεις κι οταν περνας;

Ναι, γκρινιαζω. Γιατι ο λογος που δεν παταω σ αυτη τη κωλοσχολη ειναι επειδη τα μισα μαθηματα ειναι φριχτα, και τα αλλα μισα που ειναι υπεροχα διδασκονται με τοσο επιφανειακο τροπο, η τοσο βαρετο που μου ρχεται να ξερασω.

-Ερωτηση σε αμφιθεατρο τριτοετων ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ φοιτητων:

Παιδια...η γλωσσα αλλαζει...η μενει ιδια;


Παιδια...πως αλλαζει η γλωσσα...απο τη μια στιγμη στην αλλη η μεσα απο αργες διαδικασιες;

ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ "Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ" ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ.

Κι επειδη αρκετα γκρινιαξα, παρτε και μερικα τραγελαφικα, να γελασετε εσεις που ειστε σε αλλες σχολες και να κλαψετε απο ντροπη οσοι ειστε στη δικια μου:

Το μαθημα ειναι εισαγωγη στη νεοελληνικη λογοτεχνεια. Και λεει η ερμη καθηγητρια:

-Επειδη ειστε στο φιλολογικο, πρεπει να ενδιαφερεσθε για τα λογοτεχνικα δρωμενα, για παραδειγμα πειτε μου, ποια Ελληνιδα λογοτεχνις εχει κερδισει βραβειο νομπελ;

Οπου σηκωνεται μια κοπελια απο το ακροατηριο, και αναφωνει με θαρρος και αυταπαρνηση:

εεεε...Η Μαγισσα της Σμυρνης;

ΝΑΙ.
ΝΑΙ.
Το χειροτερο ξερετε ποιο ειναι; οτι δεν γελουσε ολοκληρο το αμφιθεατρο. Πραγμα που σημαινει η οτι εμεις στο φιλολογικο κοιμομεθα με το ευαγγελιο(ο αναμαρτητος το λιθο βαλετω) και το Ζαμπουνη( φω πα και σαβουαρ βιβρ) αγκαλια, η οτι ειμαστε ΝΤΟΥΓΑΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ.

Κι οσο σκεφτομαι....
οτι αυτη η κοπελα που καθεται διπλα που και με αναρωτιεται αν η τραγωδια λεγεται "Περσες" η "Περσαι",και αν προκειται για την ιδια η διαφορετικες,

οτι αυτο το παλληκαρι που βγηκαμε μαζι απο την αιθουσα ειναι πεπεισμενο οτι εγραψε πολυ καλα, αφου "ναι μωρε, εγραψα αυτο με την αλληγορια της σπηλιας οπου κατοικουν ολες οι Ιδεες"

οτι στην ερωτηση του απελπισμενου καθηγητη-εξεταστη"πες μου ενα λογοτεχνη του εικοστου αιωνα" (αφου εχουμε απελπισμενα προσπαθησει να εκμαιευσουμε απο την εξεταζομενη το ονομα ενος λογοτεχνη-εκπροσωπου ΟΛΩΝ των λογοτεχνικων ρευματων της ελληνικης λογοτεχνειας), η απαντηση ειναι "Ο καβαφης...;"

(((((Ενος λεπτου σιγη για μια διευκρινηση. Ο Καβαφης ειναι η ΠΑΝΤΙΕΡΑ της φιλολογινας. Παει παντου και μ'ολα, η λογοτεχνικη μας κοκακολα. Ποιος ειναι ο αγαπημενος σου ποητης;-Αχ ο Καβαφης, πες μου εναν εκπροσωπο του συμβολισμου-Ο Καβαφης;, Εναν εκπροσωπο του ντανταισμου;-Ο Καβαφης!, Εναν εκπροσωπο της μπαουχαουζ αρχιτεκτονικης-Μα, ο Καβαφης. Ο ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣΟ ΚΑΒΑΦΗΣ ΑΜΗΝΝΝΝΝ)))))))

Οταν λοιπον σκεφτομαι οτι ολα αυτα τα διαμαντια θα τα βαλουμε σε αιθουσες μα διδαξουν...


Σκατα. Δεν υπαρχει σωτηρια. Οπως ειπε και καποιος, υπαρχει μονο η Σωτηρια Μπελλου