Ποιησις!
Το ακόλουθ0 ποιματάκι αποτελεί ένα είδος τριμπιουτ στη Sanity Loss Era, της οποίας το ύφος και με ενέπνευσε, θέλω όμως να πιστεύω οτι φέρει ξεκάθαρο και το προσωπικό μου στίγμα.
Θυμάσαι που τραβιόμασταν
τα βράδια τ'αξημέρωτα
εσύ έρχνες πήδουλους
κι,- ο βλάκας!
έκανα ερωτα
-πικρή συνειδητοποίησις-
4 comments:
αριστουργηματικό! συνδυάζει το κλασικό με το μοντέρνο! με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο βεβαίως.
Μεγαλη μου τιμη που αποτελεσα πηγη εμπνευσης τουτου του αριστουργηματος! Τα σεβη μου!
@throgos:Ο δικός μου ορισμός όπως νομίζω σου στειλα σε μήνυμα είναι Ρεμπέτικο Πανκ. Αν και τώρα που το σκέφτομαι πιο ωραίο ακούγεται το Ρεμπέτικο Αβαντ-Γκαρντ Πανκ
@ Sanity Loss Era: Σας κάνω υπόκλιση σε στυλ Τζαιην Ωστεν την οποία και έχω προβάρει αφού την ξεπατίκωσα απο το "Περηφάνια και Προκατάληψη"-τη σειρά του BBC όχι την ταινία με την Ψείρα Ναητλη
εκπληκτικό!!!!
Post a Comment